Instamom @anneleencools: "De gynaecoloog was bijna te laat"

dossier

Elke zwangerschap is anders, elke bevalling uniek… en eigenlijk moet het hele verhaal dan nog beginnen. In deze rubriek leggen we een Instamom tien vragen voor om zo een mooi beeld te krijgen van de ups en de downs van de zwangerschap, en de struggles en de giggles van het moederschap, waarna de vragen weer netjes worden ingepakt en doorgegeven aan een momfriend. Via Kathleen De Meyer (@iamkathleen_) kwamen we bij Anneleen Cools terecht.

Anneleen is mama van twee dochtertjes: Alizée en Marie-Alixe.

Hoe heb je je partner verteld dat je zwanger was?

Dat is al een tijdje geleden ??. Bij mijn 2^e zwangerschap heb ik het ontdekt op 3 december 2018. Ik heb altijd al een zeer regelmatige cyclus gehad en heb 1 dag na mijn “verwachte” regels getest. Net zoals bij mijn 1^ste zwangerschap was ik direct zwanger. Ik ben hier nog altijd heel dankbaar voor, want ik besef heel goed dat dat niet evident is. Ik zat heel de dag op hete kolen op mijn werk en was zo blij dat ik eindelijk thuis was en kon testen. Ik ben iemand die zeer moeilijk kan zwijgen dus heb het vrijwel direct tegen mijn vriend gezegd. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik niet meer weet op welke manier maar hij was vast en zeker heel blij ??.

Wat ik me nog wel herinner is dat ik als eerste het geslacht wist, via het telefoontje van het labo na de nipt, dat ik een gat in de lucht sprong dat het terug een meisje was (had het ook zo aangevoeld) en dan heb ik een roze mutsje en sokjes gekocht om zo de papa te verrassen. Ik denk dat hij toen heel lichtjes teleurgesteld was dat het geen jongen was, maar hij is nu heel gelukkig met zijn girls <3.

Wat vond je het leukst aan je zwangerschap? En wat het minst leuk?

Ik was heel graag zwanger en had heel weinig fysieke klachten. Ik voelde me heel gelukkig met mijn buikje. Ik ben heel eventjes misselijk geweest rond 3 maanden, maar was zo blij dat ik niet moest overgeven en dat het maar van heel korte duur was.

Het minst leuk vond ik dat mensen je soms opmerkingen geven (vaak goed bedoeld) die je wel raken (je bent dan ook zo emotioneel). Bij mijn eerste zwangerschap heb ik op 35 weken ernstige klachten gekregen aan mijn bekken, ook na de bevalling zijn er nog vele consultaties bij de osteopaat gevolgd en tot op heden blijft mijn bekken een gevoelig punt. Bij mijn tweede zwangerschap had ik er quasi geen last van, maar ik ben meer beginnen sporten en vermoedelijk heeft dat veel geholpen.

Hoe heb je de peter en meter gevraagd?

Peter en meter zijn gevraagd met een kadertje waar een mooi echo’tje in zat.

Wat waren de 3 items op je geboortelijst die het meest van pas zijn gekomen?

Slabbetjes, flesjes en het autostoeltje ??.

Met welke 5 woorden zou jij je bevalling omschrijven? En je postpartum?

Als ik naar mijn tweede bevalling kijk, kan ik zeggen: zeer snel (de gynaecoloog was bijna te laat ??), overweldigend, liefdevol, pijnlijk en emotioneel.

Is het moederschap zoals je verwacht had? Wat heeft je verrast?

Je kan je er nooit op voorbereiden denk ik. Ik ben blij dat we er relatief “laat” aan begonnen zijn. Ik ben mama geworden op mijn 30 (2^e kindje op mijn 33) en had het niet anders gewild.

Ik heb geleerd dat alles goed komt - we hadden een zware periode met onze oudste dochter Alizée tussen haar 2 en 3 jaar, en in die periode was ik ook zwanger - en hoe het voelt om onvoorwaardelijk graag te zien.

Ik ben een ongeduldig persoon, maar met kindjes moet je gewoon geduld kweken. Wat me het meest verrast heeft, is de liefde tussen de twee zusjes (wat zo ongelooflijk mooi is) en hoe lief Alizée is voor haar kleine zus Marie-Alixe.

Welke nieuwe gewoontes heb jij als ouder gekregen?

Planning is alles! En structuur is essentieel voor de kindjes. Ik vind het belangrijk dat ze altijd rond hetzelfde uur gaan slapen enzovoort.

Zou je, wetende wat je nu weet, iets anders aanpakken mocht je opnieuw mogen beginnen? Hoe/wat?

Ik zou nog meer proberen genieten en misschien wat minder streng voor mezelf proberen zijn.

Wat zou je willen zeggen tegen een mama to be?

GENIETEN en je moedergevoel volgen (beter een keertje te veel naar de dokter dan te weinig, want better safe than sorry). Je hoeft je ook niet schuldig te voelen wanneer je je geduld een keertje verliest en kwaad wordt. Dat is menselijk ??! Soms is het ook gewoon loodzwaar zeker wanneer je onderbroken nachten hebt en het mama zijn combineert met een drukke job.