8 vroedvrouwen over hun mooiste bevallingsmoment

dossier Vroedvrouwen staan letterlijk en figuurlijk aan je zijde tijdens de zwangerschap, geboorte én eerste maanden van je kindje. Een ongelofelijke steun, en je dankbaarheid is dan ook immens. Maar ook voor hen is het telkens weer speciaal om het hele avontuur van dichtbij te beleven. Deze 8 vroedvrouwen vertellen over hun meest memorabele moment tot nog toe.

Marie, student vroedkunde

"Heel af en toe krijg je als vroedvrouw de kans om een volledig fysiologische bevalling te begeleiden, waarbij zo weinig mogelijk medische interventies gebeuren. Zo’n kans is redelijk uniek in een ziekenhuissetting. Een van mijn meest memorabele ervaringen gaat over een mooie bevalling van een vrouw met Afrikaanse roots. Zij kwam samen met haar man en moeder binnen in de verloskamer, was reeds in arbeid en gaf aan zo natuurlijk mogelijk te willen bevallen. Het vrouwelijk lichaam haar werking laten doen, op haar tempo met haar eigen krachten. Dat is ongelofelijk fascinerend. Deze vrouw verkeerde samen met haar gezin in een serene cocon en beviel uiteindelijk in bad. Ze nam zelf haar kindje aan onder water, waarna ze haar dochter in haar armen sloot. Enkele uren later is ze samen met haar complete gezinnetje zonder problemen weer naar huis gegaan. Mijn rol in dit verhaal? Hands off! Het ongewoon sterk vrouwelijk lichaam observeren en de natuur haar werking laten doen."

Sharon, 1 jaar vroedvrouw

"Tijdens mijn 3 maanden stage in Afrika heb ik eigenhandig een tweeling ter wereld geholpen via een vaginale bevalling. Aangezien het daar allemaal heel primitief is, was het dus ook niet vooraf vastgesteld dat er een tweeling ter wereld zou komen. Vlak voor de bevalling had ik al wel een vermoeden en dat werd dan ook bevestigd. Eén van hen had een moeilijke start en moest gereanimeerd worden, de tweede deed het prima. Hoewel de moeder overdonderd was, heb ik toch dit intense geluk met haar mogen delen. Het leven als vroedvrouw zit vol verrassingen, maar dat maakt het net zo mooi!"

Elien, 3,5 jaar vroedvrouw

"Bij vroedvrouwen denken mensen al snel aan de geboorte en het nieuwe leven, maar er is natuurlijk ook een keerzijde. Zo zijn er ook af en toe mensen die het ziekenhuis binnengebracht worden met een doodgeboorte of een zwangerschapsverlies. Dan zorgen wij voor foto's van de baby en eventueel hand- en voetafdrukjes. Ik vind dat zelf heel belangrijk en neem daarom altijd de tijd om dit allemaal perfect in orde te brengen. Ooit werd een vrouw binnengebracht in het ziekenhuis met een zwangerschapsverlies op 20 weken. Terwijl de dokters controleerden of de placenta volledig verwijderd was, namen een collega en ik de foto's en afdrukken. Ik was zelf 11 weken zwanger, maar mijn collega's wisten dat toen nog niet. Het werd me dus vrij snel allemaal te veel. Dan merk je wel dat je als toekomstige mama die dingen toch heel anders beleeft."

Zoé, 1 jaar vroedvrouw

"Als vroedvrouw heb ik al meerdere momenten ervaren die me doen inzien hoe bijzonder mijn beroep is. Toch blijft mijn allereerste bevalling het beste en mooiste moment in mijn voorlopig prille carrière. Het was een buitengewoon gevoel om voor de eerste keer zelf een baby ter wereld te helpen. Ik dacht toen letterlijk: wauw, dit is echt geweldig! Het gaf mij zo’n intens, warm en liefdevol gevoel vanbinnen. Alsof ik deel mocht zijn van iets groters dan mezelf, iets uniek. Het is een voorrecht om zo’n intiem moment te mogen delen met de ouders. Ik denk dat er toen ook een geweldige glimlach op mijn gezicht stond. Wat het helemaal memorabel maakt, is dat ik recent te horen heb gekregen dat ze hun dochter naar mij hebben vernoemd. Een mooie erkenning voor mijn begeleiding van toen."

Aurélie, student vroedkunde

"Momenteel zit ik in mijn tweede opleidingsjaar vroedkunde en heb ik 4 stages achter de rug. Mijn mooiste moment tot nu toe was zonder twijfel de eerste bevalling die ik zelf uitvoerde, samen met een gynaecoloog. Op zulke momenten speel je zelfs als student een zeer belangrijke rol in het leven van de aanstaande ouders. Het is gewoonweg prachtig om hier deel van uit te maken! Wat ik ook zo mooi vind aan ons beroep, is dat onze cliënten enorm dankbaar kunnen zijn voor de meest simpele dingen die je als vroedvrouw uitvoert, zoals een hand vasthouden of een massage geven tegen de pijn. Op één stageplaats heb ik verschillende tieners begeleid en die waren steeds heel dankbaar dat ik hen niet veroordeelde. Zij kwamen mij na de bevalling soms nog tot vijf keer toe bedanken."

Jessica, 5 jaar vroedvrouw

"In mijn eerste jaar vroedkunde had ik nooit echt de kans om een bevalling mee te beleven. Meestal kan dat wel op stageplaatsen, maar op mijn stageplaats voor materniteit was het te druk. Dat was jammer, maar het maakte mijn eerste bevalling wel dubbel zo speciaal! Het was mijn allereerste dag op de verloskamer en de vrouw in kwestie was de enige die die dag binnen kwam om te bevallen. Alle focus lag op haar. We hadden echt de tijd om haar te leren kennen en haar perfect te ondersteunen. Haar bevalling was ook enorm fijn. De gynaecoloog heeft samen met mij de bevalling gedaan. Het was de eerste keer dat ik een kindje geboren zag worden en ik mocht het meteen zelf doen. De sfeer was zo ontspannen en we hebben de vrouw in een aangename omgeving verder kunnen helpen. Toen dacht ik echt: wauw, hier doe ik het voor."

Kathy, 3 jaar vroedvrouw

"Aanwezig zijn bij een geboorte is altijd een magische gebeurtenis. Ik sta er elke keer van versteld hoe krachtig vrouwen zijn, en wat ze in hun mars hebben op het moment dat ze het beste van zichzelf geven om dat kleine wonder eindelijk in hun armen te kunnen houden. Het is voor mij als vroedvrouw elke keer een grote eer om hierbij te mogen zijn en deze vrouwen te ondersteunen in datgene waar zij op dat moment nood aan hebben, maar de geboorte van mijn eigen metekindjes mee beleven, was nog net iets specialer. Het was prachtig om hen als eerste te mogen vasthouden en te verwelkomen op deze wereld!"

Gerleen, 3 jaar vroedvrouw

"Het moment dat me als vroedvrouw het meeste bijblijft is de adoptie van een baby die op onze materniteit geboren werd. De mama was als vluchtelinge in ons land terecht gekomen. Nadat we een week voor haar en haar kindje hadden gezorgd, kwamen de adoptieouders haar voor het eerst ontmoeten. Toen ik de baby in de armen van haar nieuwe mama legde, werd mijn hart gevuld met warmte. Dit ga ik nooit vergeten." Lees ook: COLUMN. Ode aan de vroedvrouw Hoe is het om vroedvrouw te zijn ten tijde van het corona-virus? Uwe Porters vertelt Dag van de vroedvrouw: Cato loopt stage als vroedvrouw in Rwanda 7 dingen waar mama’s vroedvrouwen dankbaar om zijn

Laatst bijgewerkt: juli 2022

Delen Whatsapp Tweet Mail